DERİ
HASTALIKLARINDA
SAPLANTI VE SAPTAMALAR
SAPLANTI VE SAPTAMALAR
SIK GÖRÜLEN DERİ HASTALIKLARI
Ekzemalar
Ürtiker
Akne vulgaris
Mantar enfeksiyonları
İlaç reaksiyonları
Deri kanserleri
Bakteriyel deri enfeksiyonları
Saç dökülmeleri-alopesiler
Ekzemanın sınıflandırılması :
Endojen ekzemalar:
Atopik ekzema
Seboreik ekzema
Gravitasyonel ekzema-Staz dermatit
Numuler ekzema
Dizhidrotik ekzema
Ekzojen ekzemalar:
İrritan kontakt dermatit
Allerjik kontakt dermatit
Diaper dermatit
Asteatotik ekzema
İntertrigo
Palmo-planter hiperkeratozik ekzema
Fotodermatit
Ekzemada elemanter lezyonlar:
Akut ekzema:
Eritem, ödem, vezikül, süventman ve sonuç olarak krut
Kronik ekzema:
Likenifikasyon, deskuamasyon, hipo veya hiperpigmentasyon, bazı olgularda hiperkeratoz
Her iki durumda da kaşıntıya sekonder deri değişiklikleri
Ekzemada tanı / ayırıcı tanı:
Tanı anamnez
ve dermatolojik bakı
ile konabilir
Kesin tanı için biyopsi gerekebilir
Kontakt dermatitte
patch test allerjenin saptanmasında çok yardımcıdır
Ayırıcı tanı:
Psoriasis, erizipel, liken simpleks, dermatofitoz,
pitiriazis rosea,MF, tinea pedis, Sy, liken planus
KONTAKT DERMATİT
KONTAKT DERMATİT TEDAVİSİ
İRRİTAN VE ALLERJİK FAKTÖRLERİN ORTADAN
KALDIRILMASI
TOPİKAL KORTİKOSTEROİD
EMOLYENT VE NEMLENDİRİCİ AJANLAR-Vaseline,
üre vs
YAMA TESTİ
EKZEMALAR
Ekzemada tedavi :
İlk adım nedenin bulunup ortadan kaldırılmasıdır
Süventman varsa yaş pansuman
Kuruma sağlandıktan
sonra topikal ks önerilir
Topikal
kortikosteroidin formu ve gücü, lezyona, hastaya ve yerleşim yerine göre özenle seçilmelidir
Uzun süreli topikal ks kullanımında olası yan etkiler göz önünde
bulundurulmalıdır
Ekzemada tedavi :
Kronik
lezyonlarda derinin nemlendirilmesi önemlidir
Şiddetli kaşıntıdan yakınan hastalarda sistemik
antihistaminikler verilir
Yaygın lezyonları olan hastalar hospitalize
edilmelidir
Kortikosteroid dışında siklosporin ve UV
ışınları tedavide kullanılabilir
Son yıllarda takrolimus, pimekrolimus,
mikofenalat mofetil ile yarar sağlanmıştır
Bu ajanlar immunsupresif etkili olduğundan
enfeksiyon riski önemlidir
AKUT EKZEMA
ATOPİK DERMATİT
ATOPİK DERMATİT
Rp 1. atarax sirop DIB
s: günde 2-3 kez 1 ölçek
2. excipial lipo emülsiyon DIB
s: sürekli vücuda
3. steroid (eumovate, dermatop vs)
pom DItube
s: çok kaşınan yerlere gece yatarken
4. pimekrolimus (elidel) krem DI tube
s: idamede sabah akşam sürülecek
Rp/
1. Topikal steroid
2. Topikal çinko
oksit
3. Antiseboreik
şampuan (ketokonazol vs)
Rp /
1.Vaseline salicylee %5 200 gr
S:
günde bir beyaz kabuklu alanlara
●
2. Dermovate pom DI tube
S:
günde 1 kez akşam 2 hafta
●
3. Cutivate pom DI tube
S:
2. haftadan sonra 6 hafta süreyle günde 1 sür.
ERİZİPEL-yılancık
Rp 1.Klavunat tab
DIIB
s: 2x1 ( 10 gün)
2. Sol de rivanol
1/1000 500
cc
s: günde 2 sil
3. Etol tab DIB
s: 2x1 tok
Not: yatak
istirahati şart.
sonra.: t. Pedis
tedavisi
Rp/
1.Oral antihistaminik-atarax vs
2. Lokal steroidli merhem
3. Sistemik kortikoterapi-Prednol vs
4. Galvanoterapi
5. Oral retinoid-asitretin
PİTYRİASİS ROSEA DE GİBERT
Rp/
1.Oral antihistaminik
Setirizin, loratadin, akrivastin vs
2. Mentolsüz sulu pat
Oxyde de zinc
Talc
Glycerine
Eau de rose
3. Düşük potent yerel steroid
Tinea pedis :
Genellikle yetişkin erkeklerde görülen
ayaktaki mantar enfeksiyonudur
Üç şekilde karşımıza
çıkar:
İntertrijinöz
tip:
Parmak
arası ve altında maserasyon, deskuamasyon, fissür ve ödem ve kendine has özel
bir kokusu vardır, kaşıntılıdır. Sıklıkla en dar olan 4. parmak arasında
başlar, giderek tüm ayağa yayılır. Enfekte olmaya eğilimlidir, erizipel,
lenfödem ve elefantiyazis gelişebilir
Tinea pedis :
Vezikülobüllöz tip:
Plantar bölge ve topukta görülür. Stratum
korneum çok kalındır, veziküller papül gibi görünebilir
Sıklıkla ellerde, mantar enfeksiyonuna karşı
bir allerjik reaksiyon olarak tanımlanan, lezyonlarda mantar elemanının
bulunmadığı id reaksiyonu eşlik eder, enfeksiyon eşlik edebilir
Kaşıntı belirgindir
Kuru skuamlı keratozik tip:
İnflamasyonun görülmediği kronik tiptir.
Yaygın, ince, gümüşi beyaz renkte deskuamasyon bulunur. Skuamlar deriye sıkıca
yapışıktır. Bu tipte ellere bulaş daha kolaydır.
Tinea pediste tanı / ayırıcı tanı:
Tanı:
Kliniktir, şüpheli durumlarda ve uygun tedavi
yapabilmek için mikolojik
bakı ve kültür istenebilir
Kültür sonucuna göre uygun antifungal seçilerek doğru tedavi yapılır
Ayırıcı tanı:
İntertriginöz
tip; intertrigo, kandidiazis, gram (-) enfeksiyon
Kuru skuamlı
tip; kserozis, pitriazis rubra pilaris, iktiyozis, palmoplantar keratoderma,
psoriazis,
liken planus, ilaç
erüpsiyonları
Vezikülobüllöz tip; kontakt dermatit
Tinea pediste tedavi:
En önemlisi ayakların kuru tutulmasıdır
Parmak aralarındaki maserasyonu kurutmak için potasyum permanganat banyo uygulanır
Topikal olarak
antifungaller krem olarak verilir
Tırnak tutulumunda veya çok şiddetli tinea pediste oral tedavi
gerekebilir
Enfekte tinea pediste ise önce enfeksiyon
tedavi edilir ardından
antimikotik tedaviye başlanır
4. Enfekte ise oral AB DIB
S: 2x1
5. İd reaksiyonu varsa antihistaminik DIB
S: 2x1
6. İd reaksiyonu varsa ellere kortikosteroid içeren krem
S: us ext (sabah-aksam ince
sürülür) Dıtube
İLAÇ ERÜPSİYONLARI
Ürtiker :
Kaşıntılı, eritemli-ödemli plaklar (urtica) ile karakterizedir
Urtica genellikle birkaç
saat içinde kaybolmakla birlikte en çok 24 saat içinde geriler
Lezyonlar 24 saatten fazla sürüyorsa
ürtikeriyal vaskülit açısından biyopsi alınmalıdır
Hastalık süresi 6 haftadan kısa ise akut, uzun ise kronik ürtiker terimi
kullanılır
Akut
ürtikerlerin büyük bir çoğunluğunda etken saptanabilirken, kronik ürtikerlerin
%80’inde neden bulunamaz ve otoimmun ürtiker olarak değerlendirilir
Ürtiker nedenleri :
İlaçlar
Enfeksiyonlar
Gıdalar
Aeroallerjenler
Böcek ısırmaları
Kan ürünleri
Hormonlar
Yabancı proteinler
Sistemik hastalıklar (konnektif-vasküler
doku hst, maligniteler)
ÜRTİKER
Ürtikerde ayırıcı tanı :
Lezyon göz kapaklarında olduğunda allerjik kontakt
dermatit
Mastositoz
Guttat psoriazis
Eritem annuler
sentrifüj
Ürtikeryal vaskülit
Dermatitis
herpetiformis ve pemfigoidin ödemli papülleri
Anjioödem özellikle
göz kapaklarında
ise erizipel, lenfödem
Melkerson-Rosenthal
sendromu
İdiyopatik skrotal ödem
Ürtikerde tanı :
Klinik ve anamnezle konabilir
Nedene yönelik olarak fiziksel faktörler araştırılmalı:
Dermografizm,
basınç
ürtikeri, kolinerjik ürtiker, kontakt ürtiker, soğuk ürtikeri, solar ürtiker, akuajenik ürtiker, sıcak ürtikeri olarak adlandırılır
Ürtikeryal vaskülit ile ayırım dışında biyopsi gerekmez
Ürtikerin muhtemel nedenini saptamaya yönelik çok
geniş
bir laboratuar inceleme yapılması gerekir
Ürtikerde tedavi :
İlk adım etkenin saptanıp ortadan kaldırılması ve hastanın bu konuda ayrıntılı bir şekilde bilgilendirilmesidir
Tedavide ana ilaç H1 antihistaminiklerdir
Bir antihistaminiğin yetmediği durumlarda başka bir gruptan ikinci bir
antihistaminik önerilir
H2 bloker eklenebilir
Mast hücre stabilizörleri, kortikosteroidler kullanılabilir
Kronik ürtikerli ve tedavilere cevap vermeyen olgularda eşlik eden allerjik rinitte
varsa prick testi
yapılıp, saptanan allerjene karşı immunoterapi uygulanabilir
Ürtikerde tedavi :
Ürtiker
larinks ödemi riski nedeniyle dermatolojik acillerdendir
Hastalar mutlaka dispne, boğazda karıncalanma yönünden
sorgulanmalı ve
KBB bakısı yapılarak larinks ödemi araştırılmalıdır
Şiddetli ve yaygın lezyonlu olgularda sistemik
kortikoterapiden çekinilmemelidir
Sıkça yapılan hata yüksek doz
kortikostreoidin tek doz yapılıp hastanın evine gönderilmesidir
Bu durumda “rebound fenomeni” ortaya çıkar
Kortikoterapi gerekliyse
yeterli doz başlanmalı ve mutlaka azaltılarak belirli bir zaman
periyodunda düşülmelidir
Akne vulgaris :
Pilosebase
birimin kronik inflamatuar hastalığıdır
Özellikle puberte döneminde sık ancak daha ileri yaşlarda da görülebilir
Kızlarda erkeklerden
daha erken yaşta ortaya çıkar
Erkeklerde ciddi formlar daha sıktır
Akne oluşum mekanizması:
Multifaktöriyel olarak geliştiği düşünülmektedir
Başlıca 3 etken üzerinde durulmaktadır
Artmış sebum sekresyonu ve androjenler
Androjenler akne
vulgariste arttırıcı, östrojen ise
azaltıcı etkiye sahiptir
POS’nun
akne ile ilişkili olabileceği bilinmektedir
Anormal foliküler keratinizasyon
Mikrobiyal kolonizasyon ve yangı (Propionibacterium
acnes, Stapylococcus
epidermidis, Pityrosporum
ovale)
Akne vulgariste klinik :
Başlıca 3 formda ortaya çıkar
Komedonal
Enflamatuar
Nodülokistik
Klinik formları
Neonatal, infantil
ve juvenil akne
Akne ekskoriye,
mekanik akne, tropikal akne, pomad akne, akne kozmetika
İlaca bağlı akne,
mesleki akne, akne konglobata, akne fulminans
Aknede elemanter lezyonlar :
Mikrokomedon
Mikroskopik
saptanan komedon
Kapalı
komedon (beyaz)
Derin yerleşimli
tıkaç
Açık
komedon (siyah)
Yüzeyel yerleşen
tıkaç, distal bölümü
melanin varlığından dolayı siyahtır
Papül-püstül
Nodül
Kist
Drene sinüs
Skatriks
Akne vulgariste ayırıcı tanı
Rosacea (birlikte olabilir)
Verrüler
Folikülit
Sifiliz papülleri
Behçet hastalığı
İlaç erüpsiyonları
Perioral dermatit
Akne vulgariste tedavi :
Topikal ve sistemik tedavi yapılabilir
Yangısal lezyonları olmayan veya hafif olan
hastalarda topikal tedavi tercih edilir
Bu amaçla kullanılan başlıca ajanlar:
Benzoil peroksit, azeleik
asit, adapalen, retinoidler, antibiyotiklerdir
Ajan
seçilirken aknenin sınıflandırılması önemlidir
Komedonal
aknede salisilik asit, adapalen, azalaik asit ve retinoidler
Enflamatuar aknede antibiyotikler
Nodülokistik aknede de ise
genellikle sistemik tedavi-isotretinoin seçilir
Akne vulgariste tedavi :
Orta
ve şiddetli
aknede, kliniği hafif de olsa akneden
ruhsal olarak olumsuz etkilenen olgularda, leke ve iz kalma riskinin yüksek
olduğu
durumlarda sistemik tedavi uygulanır
Başlıca tedavi seçenekleri
olguya göre seçilmek üzere antibiyotikler, hormon ve retinoidlerdir
Tetrasiklinler
ilk sırada
tercih edilir ancak,
minosiklin, doksisiklin,
eritromisin, klindamisin, trimetoprim sulfametaksazol da kullanılır
Benzer
etkilere sahip olan eritromisin ise çocuklarda ve hamilelerde ilk tedavi seçeneğidir
Her
iki ilacın da günde 1 gramlık
dozda 3 ay süre ile kullanımı önerilmektedir
Akne vulgariste tedavi :
Tedaviye yanıtın azaldığı durumlarda
propionibakterium aknes direnci akla gelmelidir
Tedavinin etkisiz olduğuna karar verebilmek için
en az 3 aylık
bir tedavi süresi geçmelidir
Minosiklin ve
doksisiklin, tetrasiklin türevi ilaçlardır,
100-200mg’lık
günlük dozları
1gr. tetrasiklin etkisine eşit
etki oluşturur, dirençli olgularda tercih
edilir
Klasik tedavi
yöntemlerine cevap vermeyen formlarda, nodülokistik aknede sentetik bir retinoik asit türevi olan
isotretinoin kullanılır
Akne vulgariste tedavi :
İsotretinoin yağ bezi fonksiyonunu ve folikül
keratinizasyonunu birlikte etkileyen tek ilaçtır
En önemli yan etkisi teratojenitedir
Dudaklarda kuruma ve
çatlama, kas-eklem
ağrısı, burun kanaması, konjunktivit (göz kuruluğuna bağlı), baş ağrısı, deri enfeksiyonlarına yatkınlık, kilo kaybı görülebilir
Doza
bağlı olarak kan lipid düzeylerini ve karaciğer
fonksiyon testlerini yükseltebilir
İlaca başlanmadan laboratuar incelemeler ve gebelik testi yapılmalıdır ve aylık laboratuar kontrolleri
ile hasta izlenmelidir
Yan
etkiler ilaç kesimi ile geri
dönüşümlüdür
ALOPESİ ARETA-PELAD
ALOPESİ TOTALİS
ALOPESİ TEDAVİ
Rp/
1. Atarax tab
DIB
s: 2x1
2. Alcool salicylee %2
350 cc
s: günde bir silinecek
3. Dermovate saç losyonu DIB
4. Fototerapi (PUVA, UVB)
ANDROGENETİK ALOPESİ
Rp 1. Finasterid (propecia) tab 1mg
DIB
s:
günde 1 adet
veya
2.
Minoxidile (rogaine) sol %5 DIIIB
s:
günde 2 sürülecek
3.
Antiseboreik şampuan (Ketokenazol vs)
Tinea unguium
Rp
1.Terbinafin
tbl DII-IIIB
S:1x1 tok 2-3 ay
2. İtrakonazol
kap DIIIB
s: sabah tok 2 akşam tok 2 7 gün, 3 hafta aralarla 3 kür = 3 kutu
kullanılacak.
VERRÜKA
Rp.
1.Vaseline salicylée %20
50 gr
s.
Sadece siğillere gece yatarken sürülecek
2. Pate d’oxyde de zinc 150 gr
S:
siğilin çevresine önceden
Veya
3. Duoderm/verrütol sol DIB
S:
siğil üzerine 2 günde bir 3 kat sürülecek
4.Debridman +Kriyoterapi
5. Kantharidin sol
Tedavi seçenekleri:
1.Küretaj + iyot atuşmanı
2. Kantharidin sol
3. Kriyoterapi
4. Elektrokoterizasyon
TEDAVİ SEÇENEKLERİ
Cerrahi eksizyon
Kriyoterapi
Küretaj + elektrokoterizasyon
Yüzeyel radyoterapi
Lokal imikimod
Fotodinamik terapi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder